Muzeum Miasta Łodzi

adres: ul. Ogrodowa 15 91-065 Łódź

strona internetowa: http://www.muzeum-lodz.pl/

2018 rok:

W ramach akcji Muzeum Miasta Łodzi wraz z Odziałem
Sportu i Turystyki, zaprezentuje 5 obiektów, których historia,
symbolika i znaczenie, pośrednio lub wprost, nawiązują do pojęć
związanych z obchodzonym Rokiem Niepodległości w Polsce.
Poprzez różnorodne przykłady twórczości łódzkich artystów,
bądź tych twórców, którzy przez zamówienia byli z Łodzią
związani, zostaną zaprezentowane prace z zakresu rzeźby, malarstwa
i rysunku, powstałe w różnych okresach ich aktywności.
Każda z prac ma swoja odrębną, niepowtarzalną historię,
umiejscowioną w określonej, lokalnej rzeczywistości naszego
miasta i towarzyszącą wydarzeniom o uniwersalnym kontekście i
znaczeniu.

Podczas akcji zostaną zaprezentowane dzieła: 1. Józefa Mojżesza
Gabowicza (rzeźba znajdujaca się w holu wejściowym MMŁ), 2.
Tadeusza Kokietka (obraz prezentowany w Sali Lustrzanej), 3.
Władysława Strzemińskiego, obraz prezentowany w Sali Lustrzanej),
4. Włodzimierza Krzyżanowskiego i 5. Szczepana Andrzejewskiego
(obrazy prezentowane w Czerwonym Saloniku).

1. Józef Mojżesz Gabowicz (1862 Kolno – 1939 Warszawa) – rzeźbiarz
żydowskiego pochodzenia tworzący rzeźby realistyczne odwołujące
się do modnego w XIX wieku naturalizmu, były to popiersia i sceny
rodzajowe, których sentymentalny charakter przyniósł ich twórcy
splendor i międzynarodową sławę. W opiniach krytyków powtarzały
się pochwały dla realizmu, nastrojowości i precyzji w oddaniu
kształtów.

Podczas Dnia Wolnej Sztuki zostanie zaprezentowana jego praca
Samoobrona ze zbiorów MMŁ (Odziała Sportu i Turystyki),
przedstawiająca walkę atlety z wężem. Ta piękna i dynamiczna
rzeźba, której podobno drugi odlew ocalał gdzieś na terenie Azji,
powstała w 1898 roku i była pierwotnie w posiadaniu rodziny
Herbstów. W 1938 roku została przeniesiona i pokazana na otwarciu
łódzkiego stadionu KP Zjednoczone, późniejszego Z.S. Włókniarz
przy ulicy Kilińskiego.

2. Tadeusz Kokietek, żyjący w latach 1920–1982, zamiast tworzyć w
popularnych wówczas nurtach abstrakcji, skupił swą uwagę na
malarstwie o tematyce historycznej. Zniszczona podczas II wojny
światowej i uciemiężona w okresie komunizmu Polska potrzebowała
twórcy przywołującego jej dawną chwałę i świetność. Kokietek
– podążając drogą uprzednio wyznaczoną przez Michałowskiego,
Brandta i Kossaka – kreował malarską wizję kraju potężnego,
walecznego, krzewiącego wartości patriotyczne, stąd jego obrazy
opanowali, wsławiona niegdyś bohaterskimi czynami husaria polska
oraz walczący w powstaniach narodowowyzwoleńczych i u boku Napoleona
ułani. Malarstwo Łodzianina stało się lustrem odbijającym
postaci, sceny, pejzaż opiewane przez Jana Chryzostoma Paska w
Pamiętnikach oraz Henryka Sienkiewicza w Trylogii.

Podczas Dnia Wolnej Sztuki pokażemy jeden z ostatnich, ujęty
szkicowy obraz artysty, przedstawiający scenę batalistyczną z
szarżą ułanów. Praca powstała w 1981 roku, tuz przed śmiercią
malarza. Dodatkowym fascynującym elementem pokazu, wzbogacającym
tło historyczne działań Tadeusza Kokietka jest zbiór rysunków i
akwarel z lat 30-tych XX wieku, będący próbą ilustrowanej
genealogii i historii Polski dla Generała Stanisława Aleksandra
Małachowskiego, a przekazany Miastu Łodzi przez Raula
Małachowskiego – syna Stanisława

Podstawą dialogu z publicznością stanowić będą dwie prace
wykonane przez Władysława Strzemińskiego ołówkiem na papierze
(matryca i praca właściwa) abstrakcyjne w swoim charakterze,
powstałe ok. 1939 roku. Nawiązując do założeń zawartych w
„Teorii widzenia”, opracowanej przez Strzemińskiego pod koniec
życia, w której napisał: „o widzeniu rzeczywistości decyduje nie
biologiczny odbiór doznań wzrokowych, lecz współpraca widzenia i
myśli” stąd też wybrane prace prezentujemy podczas Slow Art Day,
bez przypisanych im przez artystę, tytułów. Tym samym dając
Państwu swobodę indywidualnej interpretacji dzieła.

Ciekawostką dla słuchaczy w Dniu Wolnej sztuki jest, że artysta
reklamował się na łamach łódzkiej prasy jako doskonały
pastelista, który w ciągu czterech godzin pozowania przez modela
jest w stanie wykonać portret.

Uczestnikom Dnia Wolnej Sztuki chcemy przypomnieć jego zasługi
pedagogiczne i fakt, że od roku 1933 organizował dla grona swych
uczniów plenery malarskie w Woźnikach koło Sieradza. Prezentowany w
tym dniu jego krajobraz nawiązuje do tamtejszych okolic.

Dzień Wolnej Sztuki w Muzeum Miasta Lodzi w gmachu głównym:

W ramach akcji Dzień Wolnej Sztuki – Muzeum Miasta Lodzi zaprezentuje 21 kwietnia 2018 roku w godzinach: 12.00-13.00, 5 obiektów ze zbiorów własnych, których historia, symbolika i znaczenie pośrednio lub wprost nawiązują do pojęć związanych z obchodzonym Rokiem Niepodległości w Polsce.
Poprzez różnorodne przykłady twórczości łódzkich artystów, bądź tych twórców, którzy przez zamówienia byli z Łodzią związani, zostaną zaprezentowane prace z zakresu rzeźby, malarstwa i rysunku, powstałe w różnych okresach ich aktywności.
Każda z prac ma swoja odrębną, niepowtarzalną historię, umiejscowioną w określonej, lokalnej rzeczywistości naszego miasta i towarzyszącą wydarzeniom o uniwersalnym kontekście i znaczeniu.
Zostaną zaprezentowane dzieła Józefa Mojżesza Gabowicza (rzeźba znajdujaca się w holu wejściowym MMŁ – prezentujący Mirosław Jaskulski, Tadeusza Kokietka (obraz prezentowany w Sali Lustrzanej- prezentujący Adam Klimczak), Władysława Strzemińskiego ,Sala Lustrzana – prezentujaca Anna Małaczyńska), Włodzimierza Krzyżanowskiego i Szczepana Andrzejewskiego (obrazy prezentowane w Czerwonym Saloniku –prezentujący dr Łukasz Grzejszczak).

1. Tadeusz Kokietek, żyjący w latach 1920–1982, zamiast tworzyć w popularnych wówczas nurtach abstrakcji, skupił swą uwagę na malarstwie o tematyce historycznej. Zniszczona podczas II wojny światowej i uciemiężona w okresie komunizmu Polska potrzebowała twórcy przywołującego jej dawną chwałę i świetność. Kokietek – podążając drogą uprzednio wyznaczoną przez Michałowskiego, Brandta i Kossaka – kreował malarską wizję kraju potężnego, walecznego, krzewiącego wartości patriotyczne, stąd jego obrazy opanowali, wsławiona niegdyś bohaterskimi czynami husaria polska oraz walczący w powstaniach narodowowyzwoleńczych i u boku Napoleona ułani. Malarstwo Łodzianina stało się lustrem odbijającym postaci, sceny, pejzaż opiewane przez Jana Chryzostoma Paska w Pamiętnikach oraz Henryka Sienkiewicza w Trylogii.
Podczas Dnia Wolnej Sztuki pokażemy jeden z ostatnich, ujęty szkicowy obraz artysty, przedstawiający scenę batalistyczną z szarżą ułanów. Praca powstała w 1981 roku, tuz przed śmiercią malarza. Dodatkowym fascynującym elementem pokazu, wzbogacającym tło historyczne działań Tadeusza Kokietka jest zbiór rysunków i akwarel z lat 30-tych XX wieku, będący próbą ilustrowanej genealogii i historii Polski dla Generała Stanisława Aleksandra Małachowskiego, a przekazany Miastu Łodzi przez Raula Małachowskiego – syna Stanisława.

2. Józef Mojżesz Gabowicz (1862 Kolno – 1939 Warszawa) – rzeźbiarz żydowskiego pochodzenia tworzący rzeźby realistyczne odwołujące się do modnego w XIX wieku naturalizmu, były to popiersia i sceny rodzajowe, których sentymentalny charakter przyniósł ich twórcy splendor i międzynarodową sławę. W opiniach krytyków powtarzały się pochwały dla realizmu, nastrojowości i precyzji w oddaniu kształtów.
Podczas Dnia Wolnej Sztuki zostanie zaprezentowana jego praca Samoobrona ze zbiorów MMŁ (Odziała Sportu i Turystyki), przedstawiająca walkę atlety z wężem. Ta piękna i dynamiczna rzeźba, której podobno drugi odlew ocalał gdzieś na terenie Azji, powstała w 1898 roku i była pierwotnie w posiadaniu rodziny Herbstów. W 1938 roku została przeniesiona i pokazana na otwarciu łódzkiego stadionu KP Zjednoczone, późniejszego Z.S. Włókniarz przy ulicy Kilińskiego.

3.
Władysław Strzemiński (1893-1952) to jeden z najważniejszych artystów polskiej awangardy międzywojennej, twórca teorii unizmu. Teoretyk sztuki, malarz, projektant druku funkcjonalnego. W 1931 zamieszkał wraz z żoną Katarzyną kobro w Łodzi, gdzie rozwinął działalność artystyczną i pedagogiczną. W 1932 został odznaczony Nagrodą Miasta Łodzi. W 1945 Strzemiński został wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, której był współzałożycielem. Wywarł bezspornie największy wpływ na łódzkie środowisko akademickie i artystyczne, i to mimo tragicznych dla niego uwarunkowań politycznych Polski powojennej. Zmarł w 1952 w Łodzi.
Podstawą dialogu z publicznością stanowić będą dwie prace wykonane przez Władysława Strzemińskiego ołówkiem na papierze (matryca i praca właściwa) abstrakcyjne w swoim charakterze, powstałe ok. 1939 roku. Nawiązując do założeń zawartych w „Teorii widzenia”, opracowanej przez Strzemińskiego pod koniec życia, w której napisał: „o widzeniu rzeczywistości decyduje nie biologiczny odbiór doznań wzrokowych, lecz współpraca widzenia i myśli” , prace artysty prezentujemy podczas Dnia Wolnej Sztuki bez przypisanych im tytułów, dając tym samym swobodę indywidualnej interpretacji dzieła.

4.
Włodzimierz Krzyżanowski (1875-1931) nauczyciel rysunków w łódzkich szkołach średnich, malarz portrecista. Prezentujemy „Portret Prezesa Łódzkiej Straży Ogniowej J.Jastrzębowskiego”, zasłużonego dla miasta działacza w okresie międzywojennym. Ciekawostką jest fakt, że praca ta była wystawiana przez Krzyżanowskiego w TPSP „Zachęta” w Warszawie w 1925 roku. Ciekawostką dla słuchaczy w Dniu Wolnej sztuki jest, że artysta reklamował się na łamach łódzkiej prasy jako doskonały pastelista, który w ciągu czterech godzin pozowania przez modela jest w stanie wykonać portret.

5.
Szczepan Andrzejewski (1892-1950) malarz i pedagog, założyciel słynnej szkoły malarstwa i rysunku działającej w okresie międzywojennym przy ul. Kilińskiego 141. Andrzejewski był przede wszystkim cenionym pejzażystą, absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, ale także autorem martwych natur, scen symbolicznych i portretów. Uczestnikom Dnia Wolnej Sztuki chcemy przypomnieć jego zasługi pedagogiczne i fakt, że od roku 1933 organizował dla grona swych uczniów plenery malarskie w Woźnikach koło Sieradza. Prezentowany w tym dniu jego krajobraz nawiązuje do tamtejszych okolic.

2014 rok:

Dzieła:
1. Kominek w Sali Jadalnej, około 1902 r.
2. Alegorie w Sali Jadalnej, około 1902 r.
3. Bolesław Biegas, Sarkofag (Śpiący Bóg), 1902-1903
4. Ilan Averbuch, Siłacze, 1990
5. Ściana kuczki XIX/XX w.

Te same obiekty będą również dostępne dla Gości z dysfunkcjami wzroku dzięki możliwości poznania zmysłami dotyku i zapachu.